Anderhalve week verder

Na dus een extra vrije dag te hebben (buiten de door ons ingeplande en afgesproken vrije dag), kwam een dag later een derde persoon (stagiair) aan. We startten met zijn drieën tegelijkertijd.

Sindsdien hebben we eigenlijk alleen nog maar geklust rondom de basis, dag in dag uit. Het was werkelijkwaar één grote bende wat we aantroffen. Veel rotzooi, veel achterstallig onderhoud, kapotte bewaarde spullen, half afgemaakte projecten en een overwoekerde tuin. Inmiddels ziet het er al een stuk beter uit dankzij ons harde werk. Zagen, timmeren, schilderen, tuinieren, graven, opruimen en ga zo maar door.

Helaas hebben we vooralsnog nog niet kunnen doen waar we hiervoor kwamen en we hopen van harte dat dit snel mag gebeuren. Het onderlinge contact is wat verbeterd, maar het is nog steeds onduidelijk, vreemd en onsamenhangend. Ook de communicatie over de inhoud van de programma's gaat erg moeizaam; er staat niks op papier en delen krijgen we vluchtig verbaal uitgelegd. Er word ons gevraagd om na te denken over toevoegingen aan de programma's, maar we hebben dus geen idee wat de programma's nou precies inhouden. We zijn dit weekend eindelijk op 2 wandelingen meegenomen, waardoor er iets meer duidelijk is, in ieder geval qua route.

Tot nu toe is alles eerlijk gezegd tamelijk teleurstellend, maar we blijven vooralsnog gewoon geduldig, wachten af en hopen op verbetering. Het is nou eenmaal wat het is. Chins up.

Gelukkig afgelopen vrijdag wat leukers tussendoor kunnen doen (er zijn nog maar 2 handjesvol klanten geweest dus tijd hadden we wel); het was natuurlijk de langste dag aka Midsommar! Dus we zijn in de middag naar Ekshärad (dorp in de buurt) gegaan om het traditionele opzetten van de meiboom, de dansen en de muziek te kunnen beleven. We waren blij dat we even op pad waren, maar wat blijft het een stoffige bedoeling zeg...haha